بیماری التهاب یا ورم روده(کرون) علائم و درمان
بیماری کرون یک بیماری التهابی روده است که باعث التهاب دستگاه گوارش میشود و ممکن است به درد شکمی، اسهال شدید، خستگی، کاهش وزن و سوءتغذیه منجر شود. التهاب ناشی از بیماری کرون میتواند نواحی مختلف دستگاه گوارش را در افراد مختلف درگیر کند. التهاب ناشی از بیماری کرون اغلب به لایههای بافت روده آسیب میرساند. بیماری کرون میتواند دردناک و ناتوانکننده باشد و گاهی اوقات ممکن است عوارض خطرناک همچون مرگ داشته باشد. در حالی که هیچ درمان قطعی برای بیماری کرون وجود ندارد، درمان میتواند علائم و نشانههای این بیماری را کاهش دهد و حتی باعث بهبودی طولانیمدت شود. درمان در بسیاری از افراد مبتلابه بیماری کرون باعث بهبود عملکرد روده شده است. جهت دریافت نوبت مشاوره و یا رزرو وقت تشخیص و درمان بیماری کرون یا التهاب و ورم روده با 02188931392 و 02122908154 تماس بگیرید. علل علت دقیق بیماری کرون هنوز معلوم نیست. درگذشته رژیم غذایی و استرس از عوامل احتمالی ابتلا به بیماری محسوب میشد اما در حال حاضر پزشکان میدانند که این عوامل ممکن است تشدیدکننده وضعیت باشند اما باعث ایجاد بیماری کرون نمیشود. عوامل خطر احتمالی برای ایجاد بیماری کرون عبارتاند از: در برخی از افراد مبتلا به بیماری کرون تنها قسمت انتهای روده کوچک تحت تأثیر قرار میگیرد. در سایر موارد این بیماری به بخشی از روده بزرگ محدود میشود. شایعترین مناطق تحت تأثیر بیماری کرون آخرین بخش روده کوچک و روده بزرگ است. افراد مبتلا به بیماری کرون شدید ممکن است علائم زیر را تجربه کنند: پزشک معمولاً بیماری کرون را تنها پس از حذف احتمال وجود بیماریهای دیگر با علائم یکسان تشخیص میدهد. هیچ تستی برای تشخیص بیماری کرون وجود ندارد. مترونیدازول، سیپروفلوکساسین و سایر آنتیبیوتیکها ممکن است هنگام عفونت یا برای درمان عوارض بیماری کرون استفاده شوند. این داروها بهصورت خوراکی یا شیاف مقعدی به کار میروند تا از التهاب روده جلوگیری کنند و معمولاً برای درمان علائم خفیف تا متوسط کرون استفاده میشوند. با توجه به نوع خوراکی، تزریقی، شیاف مقعدی یا داخل وریدی بودن آنها، این داروها با سرکوب سیستم ایمنی بدن باعث کاهش التهاب میشوند و معمولاً برای کمک به علائم متوسط و شدید کرون کمک میکنند. آستروئیدها برای استفاده درازمدت در نظر گرفته نمیشوند؛ آنها برای کنترل کوتاهمدت علائم التهاب روده و پیشرفت بیماری مناسب هستند. این دارو اگر بهطور مناسب استفاده نشود ممکن است باعث وابستگی بیماران به استروئید یا مقاومت بدن در برابر این دارو شود. این داروها که بهصورت خوراکی یا تزریقی استفاده میشوند پاسخ ایمنی بدن را خنثی میکنند و بنابراین التهاب ایجاد نمیشود. این نوع داروها برای کاهش التهاب سیستم ایمنی را باهدف قرار دادن یک مسیر خاص سرکوب میکند و معمولاً برای افرادی که به درمانهای معمول پاسخ ندادهاند، تجویز میشوند. پزشک ممکن است رژیم خاصی را از طریق لوله تغذیه (تغذیه انتروال)یا تزریق مواد مغذی به ورید (تغذیه وریدی) برای درمان بیماری کرون توصیه کند. این کار میتواند تغذیه کلی بیماران را بهبود بخشد و اجازه میدهد که روده استراحت کند. استراحت روده میتواند التهاب را در کوتاهمدت کاهش دهد. اگر تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی، دارودرمانی یا سایر درمانها علائم و نشانههای بیمار را از بین نبرد پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. تقریباً نیمی از افرادی که بیماری کرون دارند حداقل به یک عمل جراحی نیاز پیدا میکنند. با این حال، جراحی بیماری کرون را درمان نمیکند. در جراحی، جراح بخش آسیبدیده دستگاه گوارش بیمار را برمیدارد و سپس بخشهای سالم را دوباره به هم متصل میکند. جراحی همچنین ممکن است برای بستن فیستول و آبسههای سرباز استفاده شود. مزایای جراحی برای بیماری کرون معمولاً موقت است. این بیماری اغلب در نزدیکی بافت متصل شده مجدداً ایجاد میشود. بهترین روش این است که پس از جراحی از دارو نیز برای به حداقل رساندن خطر عود بیماری استفاده شود. بیماری کرون ممکن است منجر به یک یا چند عارضه زیر شود: مصرف کورتیکواستروئیدها میتواند خطر ابتلا به پوکی استخوان، شکستگی استخوان، آب مروارید، گلوکوم، دیابت و فشارخون بالا را به همراه داشته باشند.
عوامل خطر
علائم
علائم و نشانههای بیماری کرون میتواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد. این علائم معمولاً بهتدریج پیشرفت میکنند اما گاهی هم بهصورت ناگهانی و بدون هشدار ایجاد میشوند. بیمار همچنین ممکن است دورههای زمانی را تجربه کند که هیچ علائم یا نشانهای از بیماری وجود ندارد. وقتی بیماری در فاز فعال است علائم و نشانهها عبارتاند از:تشخیص ورم روده
پزشک بهاحتمال زیاد از ترکیبی از آزمایشها برای کمک به تائید تشخیص بیماری کرون استفاده خواهد کرد، از جمله:درمان ورم روده
آنتیبیوتیکها
آمینوسالیسیلات
کورتیکواستروئیدها (آستروئیدها)
اصلاحکنندههای ایمنی (ایمونومولاتور)
درمانهای بیولوژیک
تغذیهدرمانی
پزشک ممکن است مدت کوتاهی از تغذیهدرمانی استفاده کند و آن را با داروهایی مانند سرکوبکننده های سیستم ایمنی بدن ترکیب کند. تغذیه انتروال و تغذیه وریدی معمولاً برای افراد قبل از عمل جراحی یا زمانی که داروهای دیگر علائم را کنترل نکند استفاده میشود. پزشک همچنین ممکن است رژیم کم فیبر را توصیه کند تا درصورتیکه بیمار روده باریکی دارد خطر انسداد روده را کاهش دهد.جراحی
عوارض