حالت تهوع و استفراغ در بارداری که بیماری صبحگاهی نیز نامیده می‌شود در اوایل باردرای بسیاری شایع است. این وضعیت ناخوشایند است اما خطری برای فرزند ندارد. برخی از زنان دچار نوع بسیار شدیدی از حالت تهوع و استفراغ به نام استفراغ تند بارداری (HG) می‌شوند که می‌تواند بسیار جدی باشد. در این صورت نیاز به درمان توسط یک متخصص و گاهی اوقات بستری در بیمارستان است. علائم به تدریج با پیشرفت بارداری برطرف خواهند شد. ممکن است بین هفته چهارم و ششم یعنی سه ماه‌ی
معده یک اندام عضلانی است که در سمت چپ بخش فوقانی ناحیه شکم قرار گرفته است. معده غذا را از طریق مری دریافت می‌کند. کارکرد اصلی معده، تجزیه و هضم غذا به منظور استخراج مواد مغذی لازم از آن چیزی است که می‌خورید. برای انجام این کار، لازم است که معده، غدد گوارشی و روده‌ها آنزیم‌های مختلف از جمله پپسین و اسید تولید کنند. این اسیدها و آنزیم‌ها باید غذا را تغییر داده و آن را به شکل نیمه مایع دربیاورند. در مرحله بعدی، نشاسته ، چربی
اختلال در بلع، دیسفاژی نیز نامیده می‌شود. این عارضه معمولا یک نشانه از مشکل با لوله عضلانی مری یا گلو است که مواد غذایی و مایعات را از عقب دهان به معده شما منتقل می‌کند. اگر چه اختلال در بلع برای هر کسی می‌تواند رخ دهد، در افراد مسن، نوزادان و افرادی که مشکلات مغز و سیستم عصبی دارند، بیشتر رایج است. مشکلات متعددی وجود دارند که می‌توانند از عملکرد درست گلو یا مری جلوگیری کنند. برخی از این عارضه‌ها جزئی و برخی جدی‌تر هستند. اگر یکبار یا
وجود خون تازه در مدفوع باعث نگرانی شما خواهد شد. ممکن است کمی خون روی دستمال ببینید یا متوجه وجود یک نوار قرمز در مدفوع شوید. وجود مقدار زیادی خون تازه در مدفوع باعث قرمزی مدفوع و خونی شدن آب دستشویی می‌شود. معمولا وجود خون تازه در مدفوع نشان دهنده خونریزی قسمت پایین دستگاه گوارش، از جمله روده بزرگ، مقعد و راست روده می‌باشد. به ندرت اتفاق می‌افتد که وجود خون تازه نشانه‌ی خونریزی شدید دستگاه گوارش فوقانی باشد. وجود خون تازه ناشی از
استفراغ زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات معده کودک به سمت مری و خروج از دهان هل داده می‌شوند. اگرچه تهوع ممکن است در بزرگسالان و کودکان بزرگتر با استفراغ همراه باشد، کودکان کمتر از 3 سال معمولا نمی‌توانند به شما بگویند که حالت تهوع دارند. استفراغ در نوزادان نباید با بیرون کردن غذا اشتباه گرفته شود. استفراغ با فشار و به صورت مکرر است. بیرون دادن شیر ممکن است با فشار به نظر برسد اما معمولا بعد از شیردهی اتفاق می‌افتد، بدون تلاش است و باعث
شقاق مقعدی یک پارگی یا زخم کوچک (زخم باز) در پوست اطراف دهانه مقعد می‌باشد. این حالت می‌تواند بسیار دردناک و گاهی اوقات، معمولا پس از رفتن به توالت (برای دفع مدفوع)، با خونریزی همراه باشد. شما می‌توانید در هر سنی دچار شقاق مقعدی شوید، اما در افراد 15 تا 40 ساله شایع‌تر است. شقاق مقعدی معمولا طی شش هفته بهبود می‌یابد و آن را فیشر مقعدی حاد می‌نامند. اگر بیش تر از شش هفته طول بکشد، به فیشر مقعدی مزمن شناخته می‌شود.
اکثر شقاق‌های
خارش مقعد، که تحت عنوان پروریتوس آنی نیز شناخته می‌شود، باعث تحریک‌پذیری و خارش در اطراف مقعد (دریچه‌ای که مدفوع از طریق ان از بدن خارج می‌شود) می‌شود. علامت اصلی این عارضه، تمایل به خاراندن ناحیه مقعد است که مقاومت در برابر ان دشوار خواهد بود. تمایل به خاراندن ممکن است در هر زمانی رخ دهد. بااین‌حال این تمایل، پس از مراجعه به توالت برای رفع حاجت یا شب‌هنگام (به‌ویژه قبل از خواب)، شایع‌تر است. خارش مداوم پوست مقعد می‌تواند به پوست آسیب برساند و باعث
بلع دردناک (ادینوفازی) یک بیماری پاتولوژیک است که در آن فرد در هنگام بلع غذا، مایعات، دارو و هر چیز دیگری دچار درد شدیدی می‌شود. این باعث می‌شود که غذا مدت زیادی به دلیل احساس درد در قفسه سینه مسیر مری به معده را طی کند.
بلع دردناک عادی نیست. اگر این درد به دلیل سرماخوردگی ایجاد شده باشد، نسبتاً به سرعت برطرف می‌شود؛ اما در غیر این صورت ممکن است شما با مشکل خطرناکی مواجه باشید که نیاز به مراقبت و رسیدگی
اسهال، زمانی ایجاد می‌شود که سیستم گوارش عملکرد کافی ندارد در نتیجه دفع مدفوع آبکی و مکرر، بیش از سه بار در روز، می‌شود. دلایل اصلی اسهال، عفونت‌های ویروسی، باکتریال، مصرف غذا و آب آلوده، اضطراب، عدم تحمل غذایی و بیماری‌های روده‌ای مثل سندروم روده‌ی تحریک پذیر، بیماری التهابی روده(کرون) و کولیت اولسراتیو هستند.
اسهال می‌تواند با علایمی چون درد شکم، نفخ، تهوع همراه باشد و ممکن است باعث عوارضی مانند دهیدراتاسیون شود. برطرف شدن کامل اسهال و سایر علایم همراه آن، بسته به شدت مشکلات، معمولا دو تا
زمانی که یک وعده‌ی غذایی مناسب می‌خورید انتظار دارید که بدن شما تمامی ویتامین‌ها و مواد معدنی آن را جذب کند. ولی عارضه‌ای به نام سندرم سوء جذب به این معنی است که بدن شما توانایی جذب بسیاری از مواد غذایی که می‌خورید را ندارد. سوء جذب به هر عارضه یا بیماری گفته می‌شود که در طی آن یک یا چند ماده‌ی غذایی ضروری برای بدن هضم یا جذب نشوند. لیپیدها (چربی‌ها) بیشترین مقدار سوء جذب را به خود اختصاص می‌دهند ولی پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، الکترولیت‌ها (مانند
تماس و نوبت دهی